SKG

Wanneer de directie van Paradiso in de zomer van 1980 de Amsterdamse kunstguerrillagroep skg (Stads Kunst Guerrilla) uitnodigt een feest te geven, realiseert zij zich nauwelijks wat ze zich op de hals haalt. De skg is geen gewone kunstenaarsgroep, maar komt onder leiding van de dan 23-jarige vuurkunstenaar Erik Hobijn als een worm uit het hart van de Amsterdamse kraakwereld gekropen en opereert als een chaotische, quasi RAF-achtige cel, gericht op het verstoren van bijeenkomsten door het gooien van rookbommen, en het becommentariëren van eigentijdse uitingen middels graffiti en media-acties. 1980 is het jaar van. Geen woning, geen kroning¿, de Vondelstraatrellen, en vele andere momenten waarop krakers en politie de confrontatie aangaan, met op de achtergrond het overleg tussen Amerika en Nederland over het plaatsen van nucleaire kernkoppen op vaderlands grondgebied. Genoeg inspiratie om een nacht in Paradiso mee te vullen, als het aan de skg ligt. Met een leger aan van de straat geplukte vrijwilligers groeit de terroristennacht uit tot een legendarische gebeurtenis, een evenement dat op treffende wijze de tijdgeest portretteert en aan de kaak stelt: doemdenkers zien zich getrakteerd op de naweeën van een kernramp, krakers zien hun acties weerspiegeld in barricade-art en oorverdovende geluidssculpturen, punkers worden op de hak genomen met bergen fecaliën terwijl de directie van Paradiso tot het uiterste wordt getergd deze wanorde te ondergaan.