Het grote sterven

Het grote sterven biedt een verzameling 'tableaux vivants' van meer en minder beroemde sterfscènes. Uitgangspunt is een grote variëteit aan sterfthema's: vergiftigingsdood, schijndood, vriesdood, onthoofding en ophanging, verstikking, collectieve zelfmoord, enzovoort. De hoofdstukken beschrijven historische feiten, gelardeerd met verrassende anekdotes en levensbeschrijvingen van historische personages die een geforceerde dood hebben gekend. De meerwaarde ligt met name in het rijke arsenaal aan literatuur, sprookjes, mythen en sagen, films en schilderkunst die de auteurs in hun beschouwingen koppelen aan medische kennis. Aan de orde komen bij voorbeeld: Seneca's imitatie van de zelfmoord van Socrates; dood in prehistorische tijden (het uitsterven van de dinosauriërs); de moderne dood (euthanasie); Petrarca die op de Mont Ventoux dezelfde weg ging als vijf eeuwen later de wielrenner Tommy Simpson; de dubbele zelfmoord uit liefde maar ook de kruisdood (van Christus tot Borges).