Herinneringen uit het ondergrondse

Fjodor Michajlovitsj Dostojevski (1821), oudste zoon van een despotische Moskouse ziekenhuisarts die door zijn lijfeigenen wordt vermoord, besluit na een korte militaire opleiding zich geheel aan de literatuur te wijden. Op een bijeenkomst van de discussiegroep rond Petrasjevski wordt hij gearresteerd en vervolgens ter dood veroordeeld. Op de plaats van de executie wordt de straf gewijzigd in verbanning naar Siberië. Zijn terugkeer naar Sint Petersburg zes jaar later vormt het begin van een bestaan vol geldzorgen; hij is vrijgevig en goedgelovig en maakt grote schulden. Zijn bekendste romans zijn Misdaad en straf (1866), De idioot (1868), Demonen (1872) en De gebroeders Karamazov (1880). Op 28 januari 1881 sterft hij aan een longbloeding. Onder overweldigende belangstelling wordt hij begraven.