De enige revolutie

Krishnamurti werd in Zuid-India geboren als het achtste kind van Jiddu Naraniah, een Brahmaanse gouvernementsambtenaar. In 1905 overleed Krishnamurti's moeder. In 1909 verhuisde het gezin naar Adyar (nabij Madras), waar zijn vader ging werken bij het hoofdkwartier van de Theosofische Vereniging. De vereniging stond toen onder leiding van Annie Besant en Charles Webster Leadbeater. Na kennismaking met de kinderen van Naraniah maakte de jonge Krishnaji zoveel indruk op hen, dat zij probeerden het voogdijschap over Krishnamurti en zijn broer Nitya te verwerven. Nog in hetzelfde jaar werden de beide kinderen toegewezen aan Annie Besant. Op 11 januari 1911 werd door George Arundale een nieuwe beweging gesticht, die hij de Orde van de Rijzende Zon noemde, met het doel allen te verenigen die geloofden in de komst van een nieuwe geestelijk leider. Later dat jaar besloten Besant en Leadbeater de beweging een meer internationaal karakter te geven. Zij veranderden de naam in de Orde van de Ster in het Oosten en benoemden Krishnamurti tot leider van de orde. Zij zagen in hem een nieuwe wereldleraar en een incarnatie van de Maitreya Bodhisattva. De ontdekking van Krishnamurti en de oprichting van de Orde van de Ster leidden tot een schisma in de Theosofische Vereniging: Rudolf Steiner vertrok in 1913, samen met de meeste Duitse loges, en creëerde zijn eigen Antroposofische Vereniging. Van april tot september 1911 maakte Krishnamurti met zijn broer en Annie Besant een reis naar Engeland. Van februari 1912 tot december 1921 werden de broers naar Engeland en Frankrijk gezonden om hun opleiding te voltooien. Ter voorbereiding op zijn 'wereldleraarschap' bezocht Krishnamurti vanaf eind 1921 spirituele congressen. Rond deze tijd hield hij ook zijn eerste lezingen en bijeenkomsten.