Canto General

Neruda werd geboren als Ricardo Eliécer Neftalí Reyes Basoalto. Omdat zijn vader niet wilde dat hij schrijver zou worden, schreef hij onder de schuilnaam Pablo Neruda, naar de Tsjechische dichter Jan Neruda (1834-1891) die hij bewonderde. Pablo Neruda werd later zijn officiële naam. Neruda is geboren in Parral, een stad ongeveer 300 kilometer ten zuiden van Santiago, waar zijn vader bij de spoorwegen werkte. Zijn moeder overleed kort na zijn geboorte. Niet lang daarna verhuisden Neruda en zijn vader naar Temuco, waar zijn vader trouwde met Doña Trinidad Candia Malverde. Op zijn dertiende stuurde Neruda een aantal van zijn gedichten naar de lokale krant, La Mañana. Zijn eerste gedicht heette Entusiasmo y perseverancia ('Enthousiasme en volharding'). In 1920 stuurde hij meer gedichten naar het literaire blad Selva Austral, onder het pseudoniem 'Pablo Neruda'. Zijn eerste gedichtenbundel, La Canción de la fiesta ('Het lied van het feest'), werd gepubliceerd in 1920. In 1923 bracht hij Crepusculario uit, en in 1924 publiceerde hij Veinte poemas de amor y una canción desesperada ('Twintig gedichten over liefde en een lied over wanhoop'), een van zijn bekendste werken. Professioneel werd Neruda diplomaat. In 1929 was hij in functie in Ceylon. Nadien werd hij aangesteld als Chileens consul in Spanje, Madrid. Hij trouwde op 6 december 1930 met de Indisch-Nederlandse Maria Antonia Hagenaar en ze kregen in 1934 een dochter, Malva Marina. Zij leed aan hydrocefalie (waterhoofd), een storing in de afvoer van het hersenvocht. Bij het uitbreken van de Spaanse burgeroorlog in 1936 vluchtte het echtpaar naar Monaco en gingen ze uit elkaar. Pablo Neruda hertrouwde nog twee keer, maar Malva Marina bleef zijn enig kind. Malva Marina Reijes overleed op 2 maart 1943 in Gouda. Zij ligt begraven op de Oude Begraafplaats in Gouda. Een bekend werk van Neruda is Canto General (1950), dat ook in het Nederlands is vertaald. Canto General is een uitgebreid werk over Noord- en Latijns-Amerika. Hij schreef dit als banneling, terwijl hij zich verborgen hield in 1948 en 1949, toen hij vervolgd werd door de regering van Gabriel González Videla (1948-1952), die de Communistische Partij, waarvoor Neruda als senator gekozen was, had verboden. Neruda kreeg in 1945 de Premio Nacional de Literatura de Chile. In 1971 werd hij onderscheiden met de Nobelprijs voor Literatuur.