Beckmann, Perseus en Beckmann

De Duitse schilder Max Beckmann (1884-1950), één van de grote meesters van de 20e eeuw, drukte zich uit in realistische vormen maar een belangrijk deel van zijn oeuvre stelt ook de kenner voor raadsels. Het essay van dit boek destilleert twee thematieken uit het geheel die elkaar aanvullen en wellicht verhelderen. Enerzijds zijn er het verschijnen van een trio van een man, een vrouw en een slang in tenminste een vijftal taferelen en wat zich in andere werken met dat trio laat verbinden. Anderzijds is er de galante held van de Griekse legende Perseus die het zeemonster versloeg dat het Ethiopische prinsesje Andromeda in wrede gijzeling gevangen hield en dat in een drietal belangrijke werken van Beckmann voor het voetlicht verschijnt. Wat had de slang voor Beckmann te betekenen? En wat het zeemonster? Waren op dit toneel de twee familie van elkaar? En zo ja, wat was dan de aard van de verwantschap? En wat was de betekenis daarvan - en van de held Perseus - voor de kunstenaar en voor de mens Max Beckmann? De kunsthistoricus en essayist Hans Sizoo (1942) stelde zich deze vragen. De beeldend kunstenaar Chris de Bueger (1948) maakte er 37 tekeningen bij die de voorstellingen van alle bekeken werken helder presenteren en die ook op zichzelf kleine kunstwerkjes zijn.